Cathy Glass woont in Engeland en heeft drie kinderen. Zoals ze het zelf zegt op haar site "Twee geboorte kinderen en één adoptiekind". Ze is al meer dan vijfentwintig jaar pleegmoeder en heeft in die tijd al meer dan honderd kinderen onder haar hoede gehad.
Dit is de inspiratiebron voor haar serie waargebeurde verhalen over de kinderen die tijdelijk bij haar gewoond hebben.
Ze schrijft onder een pseudoniem.
Dit verhaal gaat over haar adoptiekind Lucy.
Lucy en Cathy denken allebei dat het was voorbestemd dat ze moeder en dochter zouden worden
Cathy en haar kinderen Paula en Adrian hebben in de loop van de jaren al veel kinderen zien komen en gaan. Zowel jongens als meisjes van verschillende achtergronden en leeftijden werden met liefde tijdelijk in het gezin opgenomen.
Op een dag wordt aan Cathy gevraagd of ze voor de elfjarige Lucy kan zorgen. Lucy heeft een afschuwelijk ontwrichtend verleden en loopt jaren achter in haar ontwikkeling. Als Lucy bij het gezin in huis komt weigert ze te eten en is ze niet bereid om iemand te vertrouwen.
Dan gebeurt er iets speciaals, iets wat Cathy nog nooit eerder is overkomen. Ze verliest haar hart aan Lucy en van alle kinderen die ze heeft opgevangen en verzorgt is Lucy dat ene kind dat ze nooit meer wil laten gaan.
Cover
Deze cover is werkelijk prachtig en voor het lezen sprak die me erg aan. Na het lezen vind ik het nog steeds erg goed bij het boek passen. Maar omdat Lucy en haar verhaal veel indruk op mij gemaakt hebben had ik liever een meisje gezien waarin ik Lucy kon herkennen. Dit is niet Lucy, die is van gemengde afkomst en heeft zwart haar.
Pakkend voorwoord
Na het lezen van het pakkende voorwoord kon ik niet wachten om verder te gaan lezen. Ik wilde meer weten over Lucy en over Cathy en hoe ze elkaar gevonden hadden. Er staat een klein stukje in het voorwoord over een boze en bange Lucy die niet weer naar een nieuwe pleegmoeder wil.
Daarna staan er deze prachtige woorden van Cathy Glass:
"Lucy en ik denken allebei dat het was voorbestemd dat we moeder en dochter zouden worden, het duurde alleen even voordat we elkaar hadden gevonden. Lucy was elf toen ze bij me kwam. Ik zou heel graag willen dat het eerder was geweest. Het is hartverscheurend als ik denk aan wat ze allemaal heeft meegemaakt en ik weet zeker dat u daar precies zo over denkt. Om het verhaal van Lucy - ons verhaal - goed te vertellen, moeten we terug naar de tijd dat ze een baby was en ik haar nog niet kende. Met behulp van de aantekeningen en verslagen in haar dossier is het ons gelukt om de eerste jaren van Lucy's leven te reconstrueren. Dit is haar verhaal van af het begin .... "
Twee delen, met titels die samen al een verhaal vertellen
Het eerste deel is geschreven in de derde persoon. Hierin lees je over Lucy als baby tot ze elf is en bij Cathy ondergebracht wordt. Ook het verhaal van Bonnie, de moeder van Lucy, wordt hier verteld. Het is een eerlijke weergave zonder verwijten of wijzende vinger. Het wordt pijnlijk duidelijk dat Bonnie zelf een beschadigd persoon is. Ze wil voor Lucy zorgen maar heeft het niet in zich. Mijn gevoel was dan ook heel dubbel. Ik had meelijden met Bonnie maar vond het vooral vreselijk wat Lucy allemaal mee moest maken. Lucy wordt verwaarloosd en wordt als een (soms ongewenst) postpakket overal maar neergezet.
Het verhaal leest deels als roman. Hier heeft de auteur de feiten gemixt met conversaties en dergelijke. Die ze natuurlijk niet zelf gehoord kan hebben. En van reconstructie en uitleg. Soms zijn er gaten van wel 2 jaar die niet opgevuld konden worden.
Het verhaal is triest maar probeerde geen vals sentiment op te roepen. Doordat het in de derde persoon geschreven is blijft het wat op afstand. Je kunt je als lezer nog een beetje afzijdig houden.
In het tweede deel, dat in de ik-vorm geschreven is word je als lezer echt de wereld van Lucy en Cathy ingetrokken. Met grote kracht raakte dit deel mijn moederhart. Ik leefde intens mee met de pogingen van Cathy om een band op te bouwen met Lucy en haar een veilig thuis te bieden.
Dit deel is wat persoonlijker en laat wat meer gevoel zien. En hoewel er geprobeerd wordt een eerlijk verslag te geven is de frustratie van Cathy over de rol van jeugdzorg voelbaar. Van mij had ze best iets meer van haar gevoel hierover in het boek mogen laten zien. Anderzijds is het al een boek dat hard binnenkomt, daarom is het waarschijnlijk een goede keuze van de auteur geweest om dat niet te doen.
Doordat je als lezer de voorgeschiedenis van Lucy kent uit het vorige deel, weet dit deel je nog meer te raken. Je snapt waarom ze op een bepaalde manier reageerde, waarom zou ze bijvoorbeeld proberen vrienden op school te maken als ze toch weer weg moet. En iedere keer als ze een klein stukje over haar verleden aan Cathy vertelt valt dat direct op zijn plek voor de lezer. Je weet immers meer over wat er gebeurd is. Je kent de achtergrond en het verdriet van dit jonge meisje.
Prachtig en ontroerend verhaal
Mama gezocht is een prachtig en ontroerend verhaal. Zelf als je weet dat het goed komt knijpt je maag soms samen van de spanning en medeleven. Je weet dat Lucy uiteindelijk haar plekje in dit gezin vindt maar dat maakt het niet minder triest om te lezen. Het maakt wel dat je kunt genieten van de prettige schrijfstijl en ook de goede dingen die kunt zien gebeuren.
Het verhaal geeft goed weer met hoeveel liefde en inzet pleegouders voor hun tijdelijke kinderen zorgen. En waar ze allemaal mee te maken krijgen naast het opvangen en verzorgen.
Wat ook indruk maakt en heel goed beschreven wordt is hoe Lucy zich gedraagt wanneer ze zich wat veiliger gaat voelen bij Cathy. Ze gaat haar grenzen opzoeken en al haar verdriet en boosheid komt naar boven. Hierin gaat ze zo ver dat ze erg lelijk doet en haar huisgenoten probeert te kwetsen met haar gedrag. Zowel met Lucy als met de anders gezinsleden kon ik mee voelen. Dit was voor iedereen heel zwaar.
De manier waarop Cathy hier over schrijft spreekt me enorm aan. Ze schrijft vol begrip en komt over als een warme en ervaren (pleeg)moeder. Zonder dat ze pretendeert precies te weten hoe alles moet. Ze laat zien dat er op alle fronten (school, zorg, familie) zoveel verschillende mensen zijn die de toekomst van een kind kunnen maken en breken.
Maar ook en vooral laat ze zien wat liefde en zorg voor een kind kunnen doen.
Hopelijk worden ook haar andere boeken in Nederland uitgebracht.
 |
| Boekgegevens |
| Titel: | | Mama gezocht |
| Auteur: | | Cathy Glass |
| Uitgever: | | Boekerij |
| Verschenen: | | Juli 2014 |
| ISBN: | | 9789022570616 |
|
|
Labels: 4 sterren, Recensie