Blogtour De barmhartigen

Voor WPG uitgevers mocht ik De barmhartigen van Koen van Wichelen lezen voor de blogtour van dit boek. Deze schrijver was mij tot nu toe totaal onbekend, dus het leek me leuk om eens met zijn werk kennis te maken. Bovendien sprak de tekst op de achterflap mij aan. Het maakte me nieuwsgierig naar de inhoud en stijl van het boek. Het is wat mij betreft echt een omschrijving waarbij je denkt: "Dit kan geweldig zijn, maar het kan net zo goed tegenvallen.".
Dit is de tekst op de achterflap en me deed besluiten dat ik het boek wilde lezen.

STEL JE VOOR: een nietsbetekenende veertiger met een knoert van een midlifecrisis en een dito drankprobleem schrijft een boek. En onverwachts wordt dat een bestseller. Dat is precies wat David Sores overkomt in De barmhartigen. De drieëndertig drukken leggen hem geen windeieren, maar zijn zorgen zijn niet achter de rug. Integendeel, hij krijgt er alleen maar bij. Zijn boek heeft bij bepaalde mensen een snaar geraakt die hij liever ongemoeid had gelaten. 

Elke lezer met een beetje zin voor verhaal zit natuurlijk met dezelfde huizenhoge vraag: wat staat er precies in die bestseller?

Toen het boek bezorgd werd was ik niet echt onder de indruk van de cover. Ik denk niet dat ik het in een boekenzaak opgepakt zou hebben. Na het lezen vond ik dat de cover heel goed bij het verhaal past en ook de juiste sfeer uitstraalt. Toch apart wat voor een verschil dat kan maken.
Tijdens het lezen merkte ik al snel dat ik niet kon bepalen wat ik nu van De barmhartigen vond. Nu, na het lezen van het boek, ben ik er nog steeds niet uit wat ik van het boek vind. Zeker is dat het een verhaal is dat indruk maakt en dat niet zomaar weg zakt. En ook dat het boek dubbele gevoelens bij me opriep. Er waren stukken die ik zonder aarzelen vier sterren zou geven, maar ook waren er momenten dat ik me afvroeg waarom ik nog aan het lezen was.

Koen van Wichelen
De barmhartigen is het tweede boek van Koen van Wichelen. Eerder schreef hij Krokodillentranen. Op de pagina van Koen van Wichelen las ik dat hij zijn vader postuum een stem wil geven. En dat hij hoopt dat zijn boek een paar families kan inspireren om euthanasie bespreekbaar te maken. (Na het lezen van het boek ben ik er van overtuigd dat dit boek daaraan bij kan dragen)
Ook staat er op zijn pagina een interview dat zeker de moeite waard is om te lezen. Ik zal een klein stukje citeren:

‘Na mijn debuutroman Krokodillentranen ging ik voorzichtig aan de slag met een tweede roman. Maar bij het overlijden van mijn moeder, twee en een half jaar geleden is de geschiedenis van mijn vader met terugwerkende kracht naar boven gekomen en bleek dat ik daarover absoluut eerst een boek moest schrijven. Dit boek heeft zich dus opgedrongen terwijl ik eigenlijk aan een andere roman bezig was. Het tweede deel van De barmhartigen vertelt in grote lijnen wat mijn vader tien jaar geleden is overkomen. De basis is het verhaal van zijn laatste levensjaar, zijn lijdensweg, waarin mijn moeder een cruciale rol heeft gespeeld. Toen zij enkele jaren geleden stierf, bleek heel simpel dat die zaak onverwerkt verleden was. Ik had de hele geschiedenis voor een groot stuk verdrongen, maar dat is toen keihard in mijn gezicht gekatapulteerd. Die periode heb ik mentaal redelijk diep gezeten, ik kon en mocht het niet langer opkroppen. In plaats van een therapeut te zoeken, bedacht ik me dat ik beter in therapie kon gaan bij mezelf.’

Twee romans in 1 boek : De barmhartigen en Hij was mijn vader.
In Hij was mijn vader vertelt David Sores, in de ik-vorm, het verhaal van het levenseinde van zijn vader. Voorafgaand wordt in de roman De barmhartigen de ontstaansgeschiedenis van dit boek verteld in de derde persoon. Het is het verhaal over David Sores en hoe hij er toe komt om te gaan schrijven. Hoewel de boeken samen één geheel vormen en elkaar goed aanvullen, is de stijl heel anders.

De barmhartigen.
Bij dit boek moest ik erg aan de schrijfstijl wennen. De manier van schrijven kan ik het best omschrijven als apart en een geheel eigen stijl. Het taalgebruik vond ik regelmatig wat grof en, hoewel het bij het personage past, vind ik dat toch minder prettig. Ook het verhaal en het personage David konden me bij de start van het boek nog niet enthousiast maken.
En toch heel vreemd was er iets in het boek - dat ik niet kan benoemen - dat me aantrok en waardoor ik meer wilde lezen.
David wordt in het verhaal neergezet als een loser. Hij drinkt te veel, is werkeloos en heeft regelmatig ruzie met zijn ex. Langzaam leer je hem en een aantal mensen om hem heen kennen. Je ziet als lezer dat hij voorzichtig een nieuwe relatie opbouwt en probeert te stoppen met drinken. Het blijft een man met zijn fouten en gebreken maar zijn andere kanten komen ook naar voren. En op een gegeven moment besefte ik "Dit personage heeft wel wat, al moet ik bekennen dat ik niet weet wat.".
Wanneer hij zijn boek geschreven heeft komt ook uitgebreid en op een leuke manier de hele gang van zaken van het uitgeven van een boek voorbij.
En na een gebeurtenis in zijn persoonlijke leven wordt de link gelegd naar het tweede boek.

Hij was mijn vader.
Dit is het ontroerende verslag van een jonge man van pas 19 jaar oud die moet aanzien dat zijn vader op sterven ligt. Een zachte dood is voor zijn vader niet weggelegd door het geloof van zijn moeder. Je leest en voelt zijn pijn, verdriet, woede en onmacht, en krijgt zo ook meer begrip voor de volwassen David uit De barmhartigen.
Hij staat stil bij vragen die hem heel begrijpelijk na al die jaren nog steeds bezig houden en die hem kwellen en altijd spoken in zijn hoofd. Waarom moest zijn vader zo lijden? Waarom.....?
Het is triest en verdrietig om dit te lezen en ook nu weer vult dit het andere boek goed aan. Want als lezer weet je dat hij uiteindelijk dit boek heeft geschreven.

Lees dit boek zelf
Het boek heeft indruk gemaakt, zeker het tweede deel. Wat ik nu van het boek vind of hoeveel sterren dit boek heeft kan ik je niet vertellen. Ik weet het zelf niet precies.
Het was de moeite om het boek te lezen dus ik zou zeggen "Lees het en oordeel zelf".
Boekgegevens
Titel:De barmhartigen
Auteur:Koen van Wichelen
Uitgever:Manteau
Verschenen:November 2014
ISBN:9789022329948

Labels: ,