Recensie: Alsof het niets is

Ze staan er, de twee streepjes. Het is alsof ze hun kleur extra accentueren, ons duidelijk proberen te maken dat we niet dromen.… .... Met een knoop in onze maag wachten we zwijgend tot zich een wonder voltrekt, tot een van beide streepjes verdwijnt of ombuigt, tot de kleur verandert en het resultaat onderuithaalt.

Hartverwarmend en ontroerend boek dat met humor en absolute eerlijkheid het verhaal van een ongeplande zwangerschap verteld.
Met deze tekst begint het tweede hoofdstukje van Alsof het niets is. Voor de hoofdpersoon van het boek, een jonge journaliste, verandert op slag haar hele leven bij het zien van deze twee streepjes. Ze is ongepland zwanger geworden en de vader wil er niets van weten en beëindigt de relatie. Een relatie die de jonge vrouw als volgt beschrijft:
We houden vooral horizontaal van elkaar, en in het donker, alleen dan zijn we niet bang om elkaar af te schrikken, alleen dan durven we onze adem te vermengen zonder dat de ander zich afvraagt of het misschien niet allemaal te snel gaat. Het is veel meer dan alleen maar seks, het is minder dan verliefdheid. Het is vlees nog vis, goed genoeg om te doen alsof we een kindje maken, niet goed genoeg om er een te krijgen.



In korte hoofdstukjes (die lijken op dagboekfragmenten) gebruikt ze de rest van het boek om enorm te twijfelen, om zich intens gelukkig en dan weer doodongelukkig te voelen. En om heel erg te twijfelen aan de keuze die ze moet maken. Tot ze merkt dat ze heel langzaam went aan het idee van het leven dat zich in haar buik ontwikkeld. Zodat ze min of meer besluit haar kindje te houden tegen het advies van haar omgeving in. In de korte hoofdstukken beschrijft ze haar gevoelens en gedachtes vanaf de eerste schrik tot en met de geboorte van haar kind.

Er is geen introductie, er zijn geen namen. Het verhaal begint patsboem met het eerste dagboekfragment. Dit komt heel natuurlijk over alsof de jonge vrouw inderdaad spontaan achter haar pc is gaan zitten om haar gevoel te uiten. Die indruk wordt versterkt doordat het losse stukjes zijn die niet precies op elkaar volgen. Hoewel ze samen wel een compleet verhaal vertellen. Het komt heel echt over alsof ze alleen voor zichzelf schrijft en wanneer het haar uitkomt.
Ze schrijft in haar eigen woorden, soms met wat humor, soms een tikje cynisch en met nietsontziende eerlijkheid. Ze spaart zichzelf niet en komt eerlijk voor haar fouten, angsten en twijfels uit. Dit maakt het verhaal des te menselijker omdat het voor de lezer al snel duidelijk is dat hier iemand aan het woord is voor wie je sympathie en begrip kunt opbrengen.

Als lezer vlieg je door het boek heen door de vlotte en oprechte manier van vertellen. Het is knap hoe de auteur de hoofdpersoon wat nuchter en soms wat cynisch kan laten over komen. Om haar op andere momenten van haar kwetsbare en gevoelige kant te laten zien.
De schrijfstijl is luchtig maar ook aangrijpend en weet te ontroeren. Zo nu en dan zit er een tikje humor in waardoor de zorgen van de hoofdpersoon even wat minder zwaar lijken. Bovendien is het leuk om te lezen zoals wanneer haar verloskundige niet reageert zoals ze verwachtte.
Ik twijfel even of ik hem zal vermoorden of een ander moet zoeken, maar uiteindelijk…

Ze laat je meevoelen met haar twijfels, en onrust. Je leest hoe ze eerst het één wil en dan weer het ander. En dan weer begint te twijfelen. Het is vertederend om te lezen dat ze zegt dat ze haar kindje niet kan houden maar toch stopt met roken. Het is verdrietig en pijnlijk als ze beschrijft hoe haar familie en omgeving reageren als ze besluit haar kind te houden. Behalve dan één speciaal familielid dat haar verbaasde en mij deed glimlachen. De reactie en opmerkingen van haar moeder daarentegen deden regelmatig mijn wenkbrauwen fronsen.
Wat ik ook erg goed over vind komen is haar gevoel dat ze niet blij mag zijn, niet trots mag zijn omdat ze een ongehuwde moeder is zonder steun van de vader. Ze zit klem tussen de blijdschap die ze (uiteindelijk) voelt en de pijnlijke blikken die ze toegeworpen krijgt omdat ze een single mama is.

Kortom een hartverwarmend en ontroerend boek dat met humor en absolute eerlijkheid het verhaal verteld van een ongeplande zwangerschap. En van alle gevoelens, keuzes en ook praktische zaken die daarbij komen kijken. Een boek over een vrouw die opeens geconfronteerd wordt met een grote verandering in haar leven en daardoor in een achtbaan van emoties terecht komt. Maar uiteindelijk haar keuze maakt en er achter blijft staan. Een hoofdpersoon om in je hart te sluiten juist omdat ze twijfelt niet perfect is maar wel goed van hart en sympathiek.


Boekgegevens
Titel:Alsof het niets is
Auteur:Camille Anseaume
Uitgever:Karakter
Verschenen:November 2014
ISBN:9789045205380

Labels: ,