In gesprek met Yrsa Sigurðardóttir en Mats Olsson

Zondag 1 november waren Jeroen en ik op de Vlaamse Boekenbeurs. Zoals ik al in een vorige blog schreef had ik van Overamstel uitgevers een uitnodiging gehad voor een bloggerslunch met Mats Olsson en Yrsa Sigurðardóttir.

De kaarten voor de boekenbeurs waren al opgestuurd dus Jeroen en ik besloten om vroeg op pad te gaan zodat we voor de lunch al op de beurs konden rondkijken. Er waren duidelijk meer mensen met het idee om vroeg te starten want toen we aankwamen stond er al een flinke rij voor de ingang. Maar eenmaal binnen viel de drukte erg mee en konden we op ons gemak overal rondkijken. Er waren in de ochtend al een diverse auteurs aanwezig en met een aantal hebben we even staan kletsen. Soms voor de eerste keer en andere auteurs hadden we al eens eerder ontmoet.

Het is ongelofelijk hoeveel boeken in alle soorten, maten en genres te vinden waren. Er gebeurde ook van alles, er werd voorgelezen, getekend, er waren interviews en auteurs signeerden hun boeken.


Omdat het thema van de beurs dit jaar kinder- en jeugdliteratuur was. was er voor kinderen ook het een en ander te doen en beleven.
Erg leuk om te zien en mee te maken, maar ook heel vermoeiend want het zijn 4 enorme hallen waar je doorheen loopt. De kraam waar ze koffie verkochten en ook stoelen hadden was dan ook een welkome onderbreking.
Meer foto's van de boekenbeurs kun je vinden op de Facebookpagina van Connie's Boekenblog.

De tijd vloog om en voor we het wisten was het tijd voor de bloggerslunch met bloggers, mensen van de uitgeverij en natuurlijk met Yrsa Sigurðardóttir en Mats Olsson

Yrsa Sigurðardótti (1963) komt uit IJsland. Ze is waterbouwkundig ingenieur in Reykjavik. Haar thrillers Neem mijn ziel en Smeulend vuur werden genomineerd voor de Glazen Sleutel en de Bloedruppel (de IJslandse Gouden Strop).
Ze debuteerde in 1998 met een kinderboek en haar thrillerdebuut werd in 2011 uitgegeven in IJsland.
Haar nieuwste boek Stuurloos verschijnt deze maand

Mats Olsson (1949) is een Zweedse journalist en schrijver en schrijft al vijf decennia over muziek, film, sport en de Verenigde Staten. Hij publiceerde al een aantal boeken en vertaalde ook diverse boeken.
Met Op straffe des doods debuteerde hij als misdaadschrijver.

Nadat iedereen binnen was, deden we een kort voorstelrondje. Ook vertelden beide auteurs iets over zich zelf en hun (nieuwe) boek. Op een gezellige en informele wijze konden we vervolgens vragen stellen aan Mats en Yrsa. Ik vond het leuk dat de auteurs moeite deden om er een interessante ontmoeting van te maken en dat ze ook aan elkaar vragen stelden.
Ik zal kort wat schrijven over wat er aan informatie voorbij kwam.

Over Yrsa

• Yrsa vindt het einde van een boek erg belangrijk. Als een boek erg goed is kan het wat haar betreft toch een tegenvaller zijn als het einde niet naar wens is of niet klopt
• Ze is erg nerveus als er een nieuw boek uit komt. Ook vind ze het moeilijk om een nieuw boek te schrijven als het vorige erg goed ontvangen is. De druk om weer te presteren voelt ze dan extra.
• Haar boek is aanzienlijk dunner dan dat van Mats Olsson en ze vertelde dat er in IJsland bij haar uitgever niet van die dikke boeken worden uitgegeven.
• Naast het schrijven werkt ze als ingenieur. Ze is minder gaan werken ivm het schrijven maar wil er niet mee stoppen omdat ze haar werk erg leuk vind. Werken en schrijven kan ze prima combineren, vaak schrijft ze in de weekeinden of ze neemt verlof op om te schrijven.
• Y vindt lezen heel belangrijk en echt wat toevoegen aan het leven van mensen.
• Wanneer ze begint met schrijven weet ze het begin en het einde van het verhaal en wie de moordenaar is. Voor de rest ontwikkelt het verhaal zich tijdens het schrijven.
• In haar boeken zijn er karakters die terugkeren en in meer boeken voorkomen. Lezers vinden het leuk om meer over personages te kezen en een karakter kan zo meer uitgewerkt worden. Toch wil ze niet te lang over dezelfde mensen blijven schrijven omdat er wat haar betreft een grens is aan wat er in het leven van één persoon kan gebeuren zonder dat het aan geloofwaardigheid inboet.
• Schrijven doet ze het liefst over gewone mensen die in aparte en onverwachte situaties terecht komen. Dat is wat haar betreft pas echt interessant.
• Zowel het plot bedenken als het ontwikkelen van de karakters vind ze moeilijk maar ook erg leuk.

Over Mats Olsson

• Mats vindt het ontwikkelen van het plot lastiger dan het creëren van zijn karakters. Als hij zelf een thriller leest maakt het hem eigenlijk niet zo uit wie de moordenaar is. Alles om het verhaal heen en de karakters vind hij vooral interessant.
• Hij werkte als journalist en is gestopt met werken om zijn boek te schrijven. Zijn boek Op Straffe des doods gaat over een journalist die min of meer toevallig op iets belangrijks stuit en er zo bij betrokken raakt.
• Zijn dagen hebben een redelijk vast schrijfritme. In de ochtend herleest / herschrijft hij wat hij de vorige dag geschreven heeft en in de middag schrijft hij verder. Hij heeft twee jaar geschreven aan zijn boek.
• Toen zijn boek af was besefte hij niet hoeveel werk er nog op hem wachtte. De uitgever vond het boek te dik en er moesten 350 pagina's tekst geschrapt worden. In eerste instantie werd hij wat boos want het was tenslotte zijn boek. Maar achteraf moet hij toegeven dat zijn boek er veel sterker van is geworden. Het was zwaar werk om zoveel uit zijn boek te moeten halen, gelukkig kon hij een deel daarvan gebruiken voor zijn volgende boek.
• Min of meer tot wanhoop van zijn uitgever maakt hij van te voren geen synopsis van zijn verhaal. Hij vindt het prettig om te kijken wat er gebeurt met het verhaal en om nog van alles te kunnen veranderen tijdens het schrijfproces. Voor zijn tweede boek had zijn vrouw, om te helpen, een uitgebreide tijdlijn van het verhaal voor hem gemaakt. Om zijn uitgever terwille te zijn heeft hij voor zijn derde boek al een synopsis gemaakt met een start en einde. Zo is de uitgever tevreden en hij kan altijd tijdens het schrijven nog het een en ander veranderen.
• Op de vraag wat hij vindt van het label "Scandinavische schrijvers" antwoord hij dat er te veel verschil is tussen de boeken van de Scandinavische auteurs om daar echt van te kunnen spreken. Maar, zegt hij, het heeft wel geholpen om een flink aantal auteurs op de kaart te zetten en meer bekendheid te geven.

Als laatste kregen alle aanwezige bloggers een exemplaar van Op straffe des doods en van Stuurloos, die werden gesigneerd door de auteurs. Ik ben erg benieuwd naar de boeken en als ik ze gelezen heb zet ik natuurlijk op mijn blog wat ik er van vond.

Na nog een rondje lopen over de boekenbeurs gingen we weer naar huis. Ondanks alle mooie boeken heb ik niets gekocht voor mezelf. Wel een leuk verjaardagscadeau voor iemand anders.
Nu maar hopen dat hij het leuk vind...