Bij mijn recensie van In een donker donker bos schreef ik al dat ik ook naar de Meet en Greet met de auteur van het boek, Ruth Ware, was geweest. Ik was één van de winnaars van de actie die uitgeverij Luitingh-Sijthoff een paar weken geleden op Facebook plaatsten.
Alle deelnemers kregen een vooruitlees exemplaar opgestuurd (het boek verschijnt in april) en in de Facebook groep LS Sterrren-thriller leesclub kon er over het boek gesproken worden. Al snel werd duidelijk dat bijna iedereen het boek erg prettig vond lezen en enthousiast was. Er kwamen recensies te staan maar er werden in de opmerkingen gelukkig geen spoilers vermeld. Maar goed ook, want niet iedereen begon op het zelfde moment met lezen.
Op 14 februari was het zover en gingen we richting Amsterdam naar het pand van uitgever Luitingh-Sijthoff waar de bijeenkomst zou plaats vinden. Collega blogger (en vriendin) Shyama was ook een van de winnaars, dus hadden we afgesproken om gezellig samen op pad te gaan. Ook onze mannen Frank en Jeroen waren van de partij, Jeroen heeft foto's gemaakt terwijl ik heerlijk ontspannen zat te luisteren en te kletsen.
Het blijft iedere keer weer leuk om andere boekliefhebbers te ontmoeten, de gesprekken kwamen meteen gezellig op gang. Maar ook de uitgeverij waar de boeken mooi uitgestald staan blijf ik geweldig vinden. Hier zou ik zonder moeite een tijdje kunnen vertoeven en me zeker geen moment vervelen. Maar terug naar het verslag.
Na een warme begroeting en een kop koffie of thee, werden we voorgesteld aan Ruth Ware en "officieel" welkom geheten. Het gesprek was in het Engels, maar er werd direct gezegd dat er geholpen zou worden als iemand dat nodig had.
Van de uitgever hoorden we dat het boek al in 31 landen verkocht is, en dat het hele verschillende titels heeft gekregen. De Nederlandse titel is letterlijk overgenomen uit het Engels.
Daarna las de auteur een stukje voor uit het boek en vertelde iets over het rijmpje dat voor in het boek staat:
In a dark, dark wood there was a dark, dark house;
And in the dark, dark house there was a dark, dark room;
And in the dark, dark room there was a dark dark cupboard;
And in the dark, dark cupboard there was. ...a Skeleton
In de Nederlandse versie is het versje overgenomen in het Engels. In andere vertalingen is het versje vaak helemaal veranderd. Ruth Ware vertelde dat het versje in het echt veel langer is en deed voor hoe het aan het einde voor een schrikeffect moet zorgen. Grappig genoeg deed ze dat zo goed dat enkele van de luisteraars echt even opschrokken.
Daarna mochten we vragen gaan stellen en daar werd volop gebruikt van gemaakt. En hierbij vond ik het erg leuk dat iedereen het boek gelezen had zodat er geanimeerde gesprekken over het boek ontstonden. Ook Ruth Ware deed hier spontaan en geïnteresseerd aan mee en stelde zelf ook vragen. Ik ben zeer van haar onder de indruk vanwege de enthousiaste en vriendelijke manier waarop ze met ons in gesprek ging en de gepassioneerde manier waarop ze over het boek vertelde. Ze was heel benieuwd hoe wij het einde van het boek ervaren hebben en hier bleek al snel dat hoewel iedereen hetzelfde boek gelezen had, de interpretatie toch flink kon verschillen. En dat hoeveel de algemene opinie was dat het boek een aanrader is, er toch momenten in het boek zijn die door lezers heel anders ervaren werden. Daarover kletsen met medelezers en de auteur vond ik zeer bijzonder.
Er werd van alles gevraagd en er volgden vele antwoorden. Ik zal een aantal interessante punten die we te horen kregen hier opschrijven.
- In een donker donker bos is het thriller debuut van Ruth Ware. Het is een stand alone. Ze schrijft al aan haar volgende boek dat zich op een cruiseschip afspeelt en gaat The Woman in cabin 10 heten. Ook een derde boek is al in de maak maar daar kon ze nog niets over vertellen behalve dat het ook weer een thriller wordt. Doordat dit eerste boek zo goed ontvangen is voelt ze wel enige druk voor het schrijven van haar volgende boek. Maar zoals ze zelf zegt "The success feels Magical"
- Er komt mogelijk een film van het boek, er is belangstelling vanuit de filmwereld. Ze heeft eigenlijk geen idee welke auteurs ze zou willen voor de hoofdrollen.
- Het idee voor het boek kwam bij haar op door een gesprek met een vriend waarbij ze opeens bedacht dat ze nog nooit een thriller had gelezen over een vrijgezellenfeestje. Het idee van een groep mensen, deels vrienden deels onbekenden, en veel drank en onderlinge druk en een week-end op pad met elkaar vroeg gewoon om een boek.
- In het boek wordt er als onderdeel van het vrijgezellenfeest aan kleiduiven schieten gedaan. Niet heel gebruikelijk toch hoorde ze van een vriendin dat die dat daadwerkelijk had gedaan op een vrijgezellenfeest. Dit vond ze heel bizar en heel geschikt om in haar boek te verwerken.
- Het schrijven van het boek heeft ongeveer 6 maanden gekost waarna er dan nog wel enkele maanden bijkwamen voor nakijken en redactie.
- Er hoefde bijna niets geschrapt te worden aan haar manuscript. Ze schrijft kort en vol actie dus moest juist wat meer omschrijvingen en conversatie toevoegen aan haar boek. Maar in haar volgende boek heeft ze wel flink geschrapt.
- Ze leest veel en in een breed genre. Op het moment wat meer thrillers maar "not to scary"
- De plaats waar het verhaal zich afspeelt bestaat echt, maar het glazen huis in het boek niet
- De karakters zijn fictief hoewel ze in ieder personage wel elementen van zichzelf terug vind. Haar persoonlijke favoriet is Nina.
Als laatste konden we onze boeken laten signeren en nog wat nakletsen bij een drankje.
Waarna we weer op pad naar huis gingen na een erg gezellige en interessante middag.
Labels: Fotoverslag, Nieuws
Na een warme begroeting en een kop koffie of thee, werden we voorgesteld aan Ruth Ware en "officieel" welkom geheten. Het gesprek was in het Engels, maar er werd direct gezegd dat er geholpen zou worden als iemand dat nodig had.
In de Nederlandse versie is het versje overgenomen in het Engels. In andere vertalingen is het versje vaak helemaal veranderd. Ruth Ware vertelde dat het versje in het echt veel langer is en deed voor hoe het aan het einde voor een schrikeffect moet zorgen. Grappig genoeg deed ze dat zo goed dat enkele van de luisteraars echt even opschrokken.
