Alibi speelt zich af in Utrecht en op het Zuid Hollandse eiland Goeree-Overflakkee. In het dankwoord aan het einde van het boek vertelt Martine Kamphuis dat ze zelf ook in Utrecht gestudeerd heeft. De plekken en mensen uit die tijd zijn dan ook terug te vinden op de pagina's van Alibi. Ze geeft een aantal leuke voorbeelden van wat ze gebruikt heeft voor haar boek.
Hoofdpersonage WP kon me niet overtuigen of boeien
Alibi is het eerste boek met Wyona Post in de hoofdrol, maar aan deze naam heeft ze een hekel vandaar dat ze zich WP laat noemen.
WP is een gezondheidszorg psychologe in opleiding. Ze moet nog 1 jaar onder begeleiding van een supervisor werken voordat ze zelfstandig haar vak mag uitvoeren. Wel begeleidt ze al patiënten die ze met haar nieuwe supervisor bespreekt. Een van haar patiënten is de studente Josje die nog lijdt onder de traumatische gebeurtenissen van haar ontgroeningskamp. Tijdens dit kamp werd het levenloze lichaam van een medestudente, Belle, gevonden. Sindsdien kampt Josje met nachtmerries en zoekt daarom hulp van een psychologe. WP voelt zich enorm betrokken bij het verhaal van Josje en wil haar graag helpen. Wanneer Jochem ( een collega student ) haar vraagt of ze mee wil werken aan zijn onderzoek over de effecten van ontgroening aarzelt ze dan ook geen moment. Zo kan ze meer over ontgroeningen leren en Josje ook nog beter helpen.
WP gaat informatie zoeken over ontgroeningen voor het onderzoek. En omdat ze geïnteresseerd is in het verhaal van Josje onderzoekt ze ook de ontgroening waarbij Belle overleden is.
Zonder aan de gevolgen te denken negeert ze hierbij grenzen, waardoor niet alleen het onderzoek maar ook haar leven in gevaar komt.
Hoewel Albi een aantal zeer lovende recensies heeft gekregen kan ik me daar niet bij aansluiten. Het boek zou ik niet uitgelezen hebben wanneer het geen recensie boek was geweest. Toch ben ik blij dat ik het wel uitgelezen heb omdat ik juist het laatste deel van het boek het sterkste vond.
WP weet me aan het einde van het boek voor het eerst iets te raken wanneer ze beseft wat ze verder met haar leven wil gaan doen. Dit is gevoelvol en mooi beschreven maar komt veel te laat om me als lezer nog in het verhaal te kunnen trekken.
WP vond ik geen fijn personage om over te lezen. Ze wist me niet te raken of me voor zich te winnen. Voornamelijk riep ze ergernis en onbegrip op met haar manier van handelen. Dat ze onzeker is en aan zichzelf twijfelt is het probleem niet, dat maakt haar alleen maar menselijk. Maar dat ze zich heel snel aangevallen voelt en bijna alles negatief opvat ging me al snel storen. Zeker omdat ze daar maar weinig in groeide of in ging zien dat ze altijd de schuld bij andere mensen neerlegt in plaats van naar zichzelf te kijken. Waarom ze zo betrokken raakt bij Josje en waarom ze zo ver gaat in haar onderzoek wordt niet duidelijk gemaakt in het verhaal. Hierdoor kun je als lezer ook weinig begrip of sympathie voor haar opbrengen. Pas tegen het einde van het verhaal ging WP wat meer voor me leven.
Helaas kon ook het verhaal van de dood van Belle me niet echt boeien. Vrij snel had ik al een vermoeden hoe de vork in de steel zat. Wat ook inderdaad bleek te kloppen. De speurtocht van WP en de redenen waarom ze zoveel grenzen overschrijd kwamen me vaak wat ongeloofwaardig over.
Albi heeft mij niet kunnen boeien of overtuigen. Dat het maar één mening is bewijst de vele goede recensies die dit boek ontvangen heeft.
|
| Boekgegevens |
| Titel: | | Alibi |
| Auteur: | | Martine Kamphuis |
| Uitgever: | | De Crime Compagnie |
| Verschenen: | | Oktober 2014 |
| ISBN: | | 9789461091321 |
|
|
Labels: 2.5 sterren, Recensie