Boekbespreking Alea van Ria Schopman, 11 februari 2015.
Een tijdje geleden deed ik mee aan een winactie op Facebook.
De prijs was 5 exemplaren van Alea en daarbij een Meet and Greet met de schrijfster Ria Schopman, die dan zou vertellen over de totstandkoming van het boek.
Tot mijn grote verbazing won ik de actie (ik was het eerlijk gezegd al een beetje vergeten) en kreeg ik 5 exemplaren van Ria opgestuurd, eentje gesigneerd en met een mooie boodschap voor mezelf en 4 om weg te geven.
De vier leesvriendinnen waren snel gezocht en een afspraak was wonderwel ook snel gemaakt. Shyama was zo lief haar huis beschikbaar te stellen en al snel ontstond het idee om een high-tea te doen, waarbij iedereen wat lekkers zou meenemen.
Na de nodige voorpret was een maand later dan eindelijk de dag aangebroken.
Onder het genot van heerlijke hapjes en drankjes begon Ria te vertellen over hoe ze haar boek heeft geschreven en wat de aanleiding was.
In het kort waar Alea over gaat:
Als Odiel na haar moeder en broer ook haar vader verliest, besluit ze haar jachtig bestaan te verruilen voor een periode van bezinning op een dunbevolkt Schots eiland. Ze hoopt dat de stilte haar zal helpen de inzichten te vinden waar ze naar op zoek is.
Haar vlucht neemt een verrassende wending als ze de verhalen hoort over Alea, een meisje dat al jarenlang door haar moeder opgesloten zou zijn. De dorpelingen zijn ervan overtuigd dat Alea alleen in haar moeders hoofd bestaat.
Odiel gaat op onderzoek uit. Dan blijkt dat voor mensen die het verleden niet kunnen laten rusten, op dit eiland het gevaar voortdurend op de loer ligt.
Ria vertelde dat Alea voor een deel autobiografisch is. Net als Alea heeft Ria in korte tijd het overlijden van haar vader, moeder en broer meegemaakt, waardoor het schrijven van Alea een soort van verwerkingsproces was.
Begin 2008 begon Ria te schrijven vanuit haar extreme angst voor de dood.
Het schrijven van Alea had daardoor een soort therapeutische werking op haar om de dood van haar familieleden te verwerken.
Op een fanforum van een band leerde Ria een meisje kennen in Virginia waaruit een vriendschap ontstond. Deze vriendschap heeft uiteindelijk geleid tot de relatie zoals die in het boek was tussen Alea en Dylan.
Ria vertelde dat de eerste versie van haar boek de titel had: Mijn vader trakteert.
Deze versie was met veel meer humor geschreven, maar volgens haar manuscript beoordelaar ging humor niet samen met de diepe rouw waarin Odiel verkeert in het boek, dus moest er veel herschreven worden.
Ook vertelde ze dat in de eerste versie alle hoofdstukken een naam hadden, in de definitieve versie is dit weggelaten.
Ria vertelde dat de naam Odiel betekent Beschermheilige van de blinden.
Mooi gevonden, omdat Alea misschien alleen bestaat in het hoofd van haar moeder en dus ook niet te zien is ?
De spirituele stukken in het boek spraken mij persoonlijk in eerste instantie minder aan, maar na de uitleg en informatie over hoe het boek tot stand is gekomen, begrijp ik deze passages veel beter.
Ria had ook twee prachtige pop-up boeken gemaakt over het schrijfproces van Alea. Erg leuk om te bekijken.
Ik heb genoten van Alea en wil Ria bedanken voor deze leuke actie en haar mooie achtergrond informatie over het boek.
Ria is alweer met een volgend boek bezig, een harde thriller deze keer, met de werktitel “Eenmaal andermaal”.
Hier ben ik ook zeker erg benieuwd naar !
Linda Mastwijk
Labels: Gastblog, Nieuws