Interview met Alexandra Penrhyn Lowe

Van 23 maart tot en met 29 maart is er voor het allereerst een Young Adult-Boekenweek. Voor A.W. Bruna uitgevers doe ik hiervoor mee aan de blogtour van Wolfsbloed van Alexandra Penrhyn Lowe. Het eerste deel in deze serie Sevenster won de Crimezone Young Adult Thriller van het jaar Award.

Doordat mijn drie kids veel lezen kwam ik met de Young Adult boeken in aanraking en op hun aanraden ben ik die ook gaan lezen. Natuurlijk was het leuk om samen met de kids boeken te lezen en er over te spreken, maar ik ontdekte ook dat er veel mooie boeken bij zitten die ik ook als volwassene graag lees. Ik vind het dan ook erg leuk om hieraan mee te doen.

Ik mocht Alexandra Penrhyn Lowe wat vragen stellen voor deze blogtour. Zowel vragen over deze twee boeken als over het schrijven van boeken. De antwoorden heb ik met veel plezier en interesse gelezen en zijn wat mij betreft zeker de moeite waard om te lezen.

Hallo Alexandra, 

Voor uitgeverij Bruna doe ik mee aan de blogtournee van Wolfsbloed. Met veel plezier en interesse heb ik je boeken Sevenster en Wolfsbloed gelezen. Zelfs als volwassene liet ik me meeslepen door het verhaal en inpakken door de leuke hoofdpersonen.

Dankjewel! Leuk om te horen dat een volwassen iemand het ook leuk vindt om te lezen.

Zou je voor de lezers van mijn blog kort wat over je zelf kunnen vertellen?

Ik ben nu tien jaar fulltime schrijver, ik schrijf boeken en scenario’s voor film en televisie. Daarvoor was ik journalist, maar ik wilde eigenlijk al fictie schrijven vanaf dat ik vier was en tien jaar geleden heb ik die sprong gewaagd. Ik ben in september veertig geworden, woon in Amsterdam met mijn tandeloze kat Noek en heb sinds vorig jaar een relatie met Klaas, de liefde van mijn leven. Als ik niet schrijf, kook ik graag. Gelukkig is Klaas een grote eter, want hij rent marathons.

Weet je al uit hoeveel delen de "Laatste wachter serie" gaat bestaan? En staat het verloop en het einde van de serie al vast? Plan jij van te voren het hele plot of ontstaat dat meer tijdens het schrijven?

Ik denk dat er vier of vijf boeken komen. In elk geval vier. Ik weet precies hoe het eindigt, maar weet nog niet hoe ik daar precies ga komen, ik laat me graag verrassen door de personages. Overigens ‘plot’ ik wel, maar alleen maar per boek.

Eveline en haar vriendin Cleo zijn erg aansprekende personages en vullen elkaar erg goed aan. Zijn ze gebaseerd op ware personen of zelfs op twee vriendinnen? Heb je een voorkeur voor één van de twee; met wie zou je het liefst bevriend willen zijn en waarom? Op wie lijk je zelf het meeste?

Eveline en Cleo zijn niet gebaseerd op bestaande personen, maar ik denk eerder twee verschillende kanten van mijzelf: een gevoelige en een stoerdere kant. Maar ze zijn wel veel stoerder, slimmer en knapper dan ik, dat is het coole van schrijven.
Ik baseer meestal geen personages op bestaande personen, want die ‘bewegen’ niet in mijn verhaal, omdat ze al bestaan in hun eigen (levens)verhaal. Ik gebruik wel eens stukjes van mensen, zowel innerlijk als uiterlijk. Een uitzondering hierop is de priester in Sevenster die helemaal gebaseerd is op mijn vroegere leraar en de schrijver Evert Hartman. Ik was heel verdrietig toen hij overleed en dit is een ode aan hem.

Eveline heeft een gave waardoor ze geesten en demonen kan zien. In de boeken spelen die een grote rol. Waardoor wilde je juist hierover een boek schrijven, waar komt je interesse en inspiratie hiervoor vandaan?

Ik had als kind al vaak nachtmerries over dingen die niet ‘bestonden’ en dat ontwikkelde zich tot een bovenmatige interesse in symboliek, geesten en occulte zaken. Ik denk dat het komt omdat ik er erg bang voor was en op die manier dacht dat ik mijn angsten kon bezweren. De hele serie bestaat denk ik omdat ik op die manier mijn angsten van me af kan schrijven. En ik wilde graag een boek schrijven waarin een verborgen wereld bestaat in onze gewone wereld, omdat ik daar vroeger zelf vaak over fantaseerde.

Er zijn veel verschillende demonen in je boeken. Zijn die gebaseerd op bestaande mythes of legendes?

Sommige demonen heb ik zelf bedacht en sommige zijn gebaseerd op allerlei verschillende mythes. Ik heb een grote collectie occulte boeken waar ik soms mijn inspiratie uit haal. Maar de Chimorei bijvoorbeeld heb ik zelf bedacht omdat ik daar een keer over had gedroomd.

Worden je boeken evenveel door jongens als door meisjes gelezen? En welke leeftijdsgroep(en) lezen vooral je boeken? Het is Young Adult maar ook ouderen zullen het waarderen denk ik. En de jongere lezers, zijn die er ook of is het voor hen te eng?

Ik denk dat vooral meisjes het boek lezen, ten eerste omdat meisjes meer lezen dan jongens, maar ook omdat Eveline een meisje is. Maar ik krijg wel veel leuke reacties van jongens. En ook van volwassenen, die het vaak enger lijken te vinden dan jongeren. Ik denk dat het erg afhangt van hoe gevoelig en angstig iemand is, ikzelf had Sevenster en Wolfsbloed niet durven lezen toen ik tien was, maar ik hoor vaak genoeg dat dat wel gebeurt, zoals mijn nichtje. Die is tien en vindt het spannend, maar niet perse eng.

Waarom schrijf je juist voor deze leeftijdsgroep?

Als ik schrijf, dan denk ik meestal niet echt aan een leeftijdsgroep. Bij televisie en film moet ik daar iets meer aan denken, omdat je te maken hebt met kijkwijzers en producenten. Maar mijn uitgever gaf mij carte blanche voor de Laatste Wachter serie. Sevenster is dan ook niet helemaal YA, maar meer jeugd. Dat is fijn, want het groeit langzaam naar Young Adult naarmate Eveline ouder wordt.

Lees je zelf veel? En wat lees je zelf graag? Wat zijn je favoriete auteurs?

Ik lees op dit moment veel te weinig omdat ik het zo druk heb met schrijven. Maar ik lees graag en normaal heel veel. Het laatste dat ik heb gelezen is ‘Vele hemels boven de zevende’, en nu ligt de nieuwste van Alex Boogers op mijn nachtkastje. Ik lees veel verschillende dingen, net als dat ik van veel verschillende soorten muziek houd. Ik heb meerdere werken in mijn kast staan van bijvoorbeeld: Roald Dahl, Neil Gaiman, John Irving, Angela Carter, Umberto Eco, Nicole Krauss, Stephen King, Niccolò Ammaniti. Een paar van mijn all time favorieten zijn: The Catcher in the Rye, Stoner, De Foucault Hallucinatie. Widow for a year. The Graveyard Book, Meester van de zwarte molen.

Wie is / zijn (buiten Eveline en Cleo) je favoriete personages in de boeken. En wie vind je echt vreselijk? Had je voor het schrijven alle belangrijke personages en hun karakters al bedacht en uitgewerkt? Wat is makkelijker om te ontwikkelen een sympathiek personage of een slecht iemand?

Voordat ik begon met het schrijven had ik Eveline, Azer, Cleo, Daniel, Roos, Wilfried en Arrabella al bedacht. En ik wist ook precies de stamboom van Eveline, haar ouders, haar grootouders. Ik maak ook moodboards voor mijn karakters met kleding, wat ze eten, etc. In Wolfsbloed had ik alle Wachters al bedacht en ook Felan.
Ik heb niet echt een voorkeur voor karakters, maar aan sommige karakters raak ik wel heel erg gehecht, dat heb ik met Miguel Torrente en Blackarmor bijvoorbeeld. En ook met Felan… Voor mij bestaat er geen verschil tussen sympathieke en slechte karakters, want ik geloof niet zo in die zwart-wit scheiding, want iedereen heeft Wolfsbloed in zich ;-).

Je schrijft scenario's voor film en televisie (waaronder Het Huis Anubis). Wat is het grootste verschil tussen schrijven voor een script en een boek? Vond je het moeilijk om op een andere manier een verhaal neer te zetten?

Het grootste verschil is is dat scenario’s veel meer aan regels gebonden zijn. Scenarioschrijven is een technisch vak waar je je nauwgezet aan bepaalde dingen moet houden. Niet alleen omdat je gebonden bent aan tijd (in het geval van televisie voor Amerikaanse zenders gaat dit precies op de minuut), maar ook omdat je bepaalde dingen op bepaalde plekken MOET hebben, want anders voelt de kijker intuïtief dat het niet klopt en raakt hij verveeld.

Is er kans dat de boeken verfilmd gaan worden?

Ik hoop het, ik ben ermee bezig, dus wie weet!


Wat vragen over het schrijven.

Schrijf je met pen of werk je op de computer? Heb je een vaste schrijfplek of kun je overal schrijven? Heb je een vast schrijfritueel of vaste tijden waarop je schrijft? Als de eerste versie klaar is verandert er dan nog veel in je boek? Hoelang schrijf je aan een boek? En als een boek af is, in de winkels ligt ben je dan erg zenuwachtig over hoe het ontvangen wordt?

Ik begin altijd met pen en papier, ik werk mijn eerste ideeën uit in een dummy (leeg boek) en schrijf altijd met een zwarte Lamy vulpen met zwarte inkt. Als ik eenmaal begin met het verhaal, dan werk ik op de computer. In principe kan ik overal wel schrijven, maar ik heb meestal wisselende favoriete werkplekken, ik werk op dit moment graag in Dophert en in De Nieuwe Yogaschool, maar dat wisselt. Ik ben alleen niet zo goed in thuis schrijven, ik ben dan geneigd om met mijn kat op schoot op de bank te gaan zitten, of stiekem te gaan koken. Ik schrijf het liefste in de ochtend en in de avond soms ook nog wel een uur. In de middag ben ik minder scherp, dus ik probeer mijn afspraken in de middag te plannen en het schrijven in de ochtend. Ik heb een time tracker op mijn computer die bijhoudt hoeveel ik heb geschreven en als ik daaraan heb voldaan, dan mag ik van mijzelf stoppen, anders houdt het nooit op.
Voor Sevenster schreef ik eerst honderd pagina’s die ik allemaal heb weggegooid. Daarna schreef ik een eerste versie, waar ik de helft van heb weggedaan en de andere helft heb herschreven. Voor Wolfsbloed geldt hetzelfde: het uiteindelijke boek verschilt heel erg van de eerste versie! Daarom is het ook zoveel werk en doe ik er ook lang over, ook omdat ik niet fulltime aan een boek kan werken. Het is natuurlijk heel fijn als het boek goed ontvangen wordt, maar ik probeer daar niet teveel aan vast te hangen, want dat zou betekenen dat ik de lol misschien verlies als er een keer iets niet goed ontvangen wordt, wat onvermijdelijk is in dit vak. En dat wil ik niet, want ik wil graag mijn hele leven blijven schrijven!

Alexandra hartelijk bedankt voor dit interview!

Wil je nog meer over de auteur weten kijk dan op de pagina van Fantasywereld.

Labels: ,